کتاب بخوانید

تقرییا هممون از قدیم الایام با این توصیه قشنگ و همیشگی آشناییم که “مطالعه کن و کتاب بخون”. دنیای کتابخون ها دنیای قشنگتریه و البته که سرانه مطالعه همیشه نسبت مستقیم و مشخصی با رشد جوامع داشته و داره. چندین سالم هست به مدد تکنولوژی ما دسترسی به کتب الکترونیکی هم داریم. ولی یه سوال جالبی که ذهنمو چند وقته درگیر کرده اینه که : “پادکست ها، ویدیوهای مفید، مستند ها و حتی فیلم های سینمایی و بازی ها، میتونن جای کتاب رو برای ما بگیرن و حتی مفیدتر واقع بشن؟” خب بریم چنتا مساله رو بررسی کنیم:

۱_ یه اصل معروفی تو مدیریت هست بنام اصل پارتو یا اصل ۸۰/۲۰ که توسط ویلفرد پارتو، نظریه پرداز ایتالیایی گفته شده، این اصل بطور خلاصه بخوام بگم میاد و میگه که که ۸۰ درصد نتایج از ۲۰ درصد علت ها حاصل میشن. مثلا ۸۰ درصد سود یک کسب و کار از ۲۰ درصد محصولاتشه(البته تو مدل دنباله دار کسب و کار یجورایی این مورد میره زیر سوال که بعدا دربارش صحبت میکنیم) یا مثلا ۸۰ درصد مشکلات کیفی یک خط محصول از ۲۰ درصد علت ها تو خط تولید ایجاد میشن. مثلا کالیبره نبودن دستگاه ها یا عدم آموزش پرسنل.

حالا تو بحث مطالعه چیزی که من خودم بهش رسیدم اینه که واقعا اون “جان” کتاب و اصل مطلب کتاب، معمولا تو ۲۰، ۳۰ درصد صفحاتش چه بسی کمتر، قرار گرفته. یعنی مثلا تو یک کتاب ۲۰۰ صفحه ای که حدودا شاید ۵ روز تا یک هفته مطالعش از ما زمان ببره، جان مطلبش حدود ۵۰، ۶۰ صفحشه که تو ۲ روز مطالعه میتونیم بهش برسیم و بریم سراغ کتاب بعدی! موضوع جالب اینه که پادکست ها و ویدیوهای آموزشی هم عموما و دقیقا رو همین “جان” کتابها مانور میدن.

۲_ چه خوشمون بیاد چه نیاد، چه قبول داشته باشیم چه نه، آدمها صوت و مخصوصا تصویر رو به متن ترجیح میدن! فرقی نداره یه کودک ۷ ساله باشن یا پیرمرد ۷۰ ساله. این تو ذات انسان و جزو ویژگی های ذاتیش هست. از طرفی با مطالعه دنبال افزایش دانشیم، چرا با یک روش و رویه جذابتر، یعنی با صوت و تصویر بهش نرسیم؟

۳_ نسل های جدید (تو تئوری نسل ها که میاد و متولدین هر بازه از سالها رو تقسیم بندی میکنه به آلفا و z و…) نسل های عجولین. میگن یه نسل z ای، تو شبکه های اجتماعی اگر تو ۵ ثانیه جذب یک مطلب نشه، ازش عبور میکنه… باید قبول کنیم تو عصر بمباران اطلاعاتیم. دیگه اونزمانا که یه نفر روزها و ساعتها کلمه به کلمه کتابی رو جلو میومد و قطره قطره دانششو میگرفت، متاسفانه (شایدم خوشبختانه، بنا به دیدگاه شما) رو به اتمامه. ولی یه تناقض جالبو میبینیم. چرا اون نسل z ای انقدر میدونه پس؟! اطلاعاتی که تاریخ و جغرافی گرفته تا IT و نجوم، درسته که عمیق شاید نباشه ولی در حد خودش قابل قبوله! نکنه که همین پست ها، توییت ها، استوری ها و… رو ما بد نگاه میکنیم و در حقیقت هر کدوم گویی صفحه ای از یک کتاب هستن؟ (طبیعتا منظورم محتواهای زرد نیست) بنظر شما وقتش نیست این مقدس سازی که از مطالعه یه کتاب چاپ شده قطور انجام شده و تبعش ریاکاری و کتابخونه های نمایشی پر از کتاب (خونده نشده) برای ریاکاران مطالعه رو آورده، پایان بدیم و بیایم و قبول کنیم که:

محتواهای خوب، ارزشی کمتر از کتاب ندارن؟

خاک پاتونم